Klederdracht

 Wildebraspoppen in klederdracht

Klederdracht is lang geleden ontstaan doordat mensen uit dorpen en van eilanden aanmerkelijk
geïsoleerder leefden dan de welvarender stedelingen.
Met de klederdracht of beter gezegd streekdracht werd uiting gegeven aan het gevoel van
saamhorigheid mede door het isolement maar ook door een zelfde beroep (vissers) of een
gemeenschappelijke godsdienst.
Streekgebonden kleding kent vele tradities en ongeschreven regels maar vertelt ook iets over de specifieke omstandigheden van de drager.
Vroeger vertegenwoordigde kleding samen met het linnengoed veel meer het bezit.
Bovendien zijn sieraden bij elke streekdracht erg belangrijk, ze waren een uitdrukking van welstand.
De plattelandsmode bleef zeker één of meer modes achter bij de stadsmode want pas veel later dan in de stad kwam de informatie op het platteland.
Dan nog waren de mensen vaak te arm om kleren die nog niet versleten waren te vervangen.
Er werd meestal gekozen om details in de kleding aan te passen.
Nederland heeft vele streekdrachten gekend. In plaatsen als Spakenburg en Staphorst en minder in Urk, Marken en Volendam en hier en daar in Zeeland zie je nog mensen in de traditionele streekgebonden kleding.

De Wildebras poppenfabriek heeft in de begin jaren, de jaren vijftig en zestig, poppen in de klederdracht van Volendam verkocht. De Volendamse dracht is zeer bekend en vervult vaak de rol van “nationale klederdracht”. Het zijn de poppen hierboven. Deze zijn aangekleed in de Wildebrasfabriek. Voor deze klederdrachtpoppen was er een aparte variatie op het Wildebrasspeldje.

Later, in de jaren zeventig, werden veel blote poppen verkocht aan particulieren.
Het aankleden van poppen in klederdracht was voor menigeen een hobby of werd gedaan als huisvlijt.
Het bleek een gat in de markt te zijn voor de fabriek want er werden hiervoor speciale poppen geproduceerd. Deze poppen hoefden niet mooi te zijn en waren vaak ongemerkt en veelal gemaakt in de B-kwaliteit polyethyleen. Ze hadden soms zelfs aparte haarsoorten of gewoon een kaal hoofd.
Tevens werden er de speciaal hiervoor gemaakte zwarte veterschoentjes bij verkocht. 
Veel van deze klederdrachtpoppen, meestal in de Friese of Groningerdracht kom je nog regelmatig tegen op de tweedehands markten. Friese en Groningerdracht, was de meest flatteuze en rijkst versierde van ons land, zie de poppen hieronder.
Ze zijn soms zeer kunstig gemaakt op piepschuim bloempotjes, stroop kartonnetjes of lampen kapjes.
De theemutsen gemaakt van een Wildebras is helemaal leuk, typische jaren zeventig.
Anderzijds zijn er nog prachtig authentieke geklede poppen. Dit zijn vaak perfecte kopieën van een streekdracht, vervaardigd van de originele stoffen. In met name Huizen was het vroeger traditie om een pop in dracht op het penantkastje te hebben staan. Maar ook andere dorpen en streken kennen zelfs tegenwoordig nog de gewoonte om op poppen hun deels verloren gegane dracht te laten zien en te bewaren. Voorbeelden hiervan zijn de speciale toeristische evenementen in de zomermaanden. Ook in diverse musea zijn nog mooie klederdrachtpoppen te bewonderen. Het museum in Urk en maar ook in Spakenburg hebben mooie aangeklede Wildebraspoppen in hun collectie staan. Wildebras klederdrachtpoppen geven een uniek tijdsbeeld weer. Een beeld dat langzamerhand aan het verdwijnen is.
Share by: