Wildebraspoppen met haren en vaste ogen
Omstreeks 1960 begon 't Poppenrijk met het maken van polyethyleen poppen met ingeplant haar.
Haren die wasbaar en kambaar waren, zoals vermeld werd in de speelgoedfolder.
Dit stugge haar werd saranhaar genoemd en werd in het begin gebruikt, het kwam uit Engeland.
De haarkleuren liepen uiteen van blond tot donker, sommige van de poppen kregen een paardenstaart.
Het haar was dan slechts gedeeltelijk ingeplant.
Hoewel de meeste poppenfabrieken in die tijd overgingen op het zachte materiaal vinyl, had 't Poppenrijk net geïnvesteerd in machines voor de productie van poppen van polyethyleen.
Gaande weg bleek dat een hoofd van polyethyleen toch niet echt geschikt was om er haren in te naaien want de gemaakte gaatjes bleven open staan. Een oplossing was dat het hoofd van binnen met lijm werd bespoten zodat het haar toch vast bleef zitten.
Het poppenhoofd uit deze periode is op twee manieren gemaakt.
Namelijk een hoofd zonder nek, de nek is één geheel met het lijf, het hoofd valt daar overheen.
Het gevolg was dat de zijnaden van het hoofd gemakkelijk konden gaan scheuren.
De andere manier is de gewone manier waarbij het hoofd in het halsgat valt.
Een feit is dat het niet mogelijk was om slaapogen te bevestigen in de pop met polyethyleen hoofd en gemodelleerd haar.
Er werd een vinyl hoofd ontworpen waarin wel slaapogen konden, deze pop had nog steeds gemodelleerd haar.
Inmiddels was er veel meer vraag gekomen naar poppen met haren, daarom werd gewoon hetzelfde hoofd gebruikt om er haren in te naaien. Het gevolg was dat het haar zeer laag kwam te zitten om het het gemodelleerde haar te verdoezelen.
Dit was van 1960 tot en met 1962.
De Wildebrasfabriek profiteerde van het feit dat al jaren vinyl poppen op de markt waren.
Het inzetten van slaapogen, inplanten van haar en dergelijke, was dit keer geen pionierswerk.
Voor het toenmalige damesblad Eva werd omstreeks 1965 een popje gemaakt: Evalientje, waar de lezeressen zelf, d.m.v. patronen uit de Eva kleertjes voor konden maken. Een popje van 23 cm met een opgeplakt mohair pruikje.
Helaas bleef het pruikje niet lang vast zitten op het gladde polyethyleen hoofdje.
Daarom de vele kale Evalientjes, ze horen dus een pruikje te hebben. Het ging tenslotte om het kleding maken.